°

°

 

retour Page d'accueil

retour menu

დაბრუნება პირველ გვერდზე  დაბრუნება ქართულ მენიუზე

 

1924 წლის აგვისტოს აჯანყება

L'INSURRECTION D'AOUT 1924

 

A propos d'Août 1924

 

 ქაქუცა ჩოლოყაშვილი და “შეფიცულთა” რაზმი ემიგრაციაში (1924 წ. სექტემბერი-1930 წ. ივნისი)

გოჩა საიტიძის გამოცემულ წიგნიდან

kakoutsa Tcholokhachvili et ses conjurés en émigration septembre 1924-juin 1930

tiré du livre de Gotcha Saitidze-Tbilissi 2012
 




 

 

 


 

 

 


A propos de l'Insurrection d'août 1924

Celle-ci coûta la vie à quelque 7000 jeunes volontaires qui se sacrifièrent pour le rétablissement de l'indépendance de la Géorgie.Rappelons que cette indépendance  proclamée le 26 mai 1918  fut  perdue en  février 1921, lors de l'entrée des Xème et  XIème armées de Russie Soviétique sur le territoire géorgien.

 

Kakoutsa Tcholokachvili  ( 1888-1930 ) Héros national géorgien, se distingua particulièrement  lors de l'insurrection d'août 1924 dont nous commémorons cette année

 

 

 

 

 

Ce moment tragique de l'histoire appartient bien sûr au passé mais l'appréciation de ce qui s'y est déroulé et des évènements qui se sont succédés depuis le Traité de Guéorguievsk en 1783 est particulièrement significative et riche en enseignements politiques.

L'insurrection de 1924 fut longuement préparée. Ce qui ne fut pas le cas des autres soulèvements qui se sont déroulés de manière isolée d'une province à l'autre depuis 1802, ceux-ci ayant plutôt eu un caractère spontané et populaire. 

Les raisons de l'échec de ces nombreuses tentatives furent longuement analysées et la décision fut prise que dorénavant : 

  • Le mouvement devrait être simultané dans toutes les provinces.

  • L'organe directeur se devrait d'être mobile et actif.

  • Le nombre  de ses membres devrait être restreint pour limiter les fuites.

  • Ces membres seraient choisis pour leur propension à opter pour des solutions audacieuses et hardies.

  • Les éléments passifs et hésitants n'auraient plus leur place au sein du cercle opérationnel.

Le prince Kakoutsa Tcholokachvili  pris la tête de l'insurrection d'août 1924. Le mouvement était dirigé par le Comité de l'Indépendance "DamCom" en étroite liaison avec le gouvernement géorgien émigré en France depuis 1921. 

L'insurrection devait éclater le 17 août 1924 et le succès en paraissait assuré. Cependant, Kakoutsa Tcholokachvili laissa entendre que le délai qui lui avait été imparti ne lui laisserait pas suffisamment de marge de manœuvre pour la mobilisation simultanée de toutes les forces.

Les craintes de Kakoutsa Tcholokachvili étaient  fondées. La date du soulèvement fut fixée au 29 août mais les insurgés de Tchiatoura,  impatients de rentrer dans le vif de l'action et mal renseignés quant à la date exacte prévue pour le soulèvement, se découvrirent un jour trop tôt.

C'est ainsi que l'on assista à l'état de siège et que la loi martiale fut proclamée. 

Au cours de la  terreur qui s'ensuivit, une épuration sans précédent aboutit à l'extermination de milliers de patriotes.

Les chefs de l'insurrection furent déportés en Sibérie. De son coté, Kakoutsa Tcholokachvili, réussit à gagner la France.

Le mouvement insurrectionnel ne cessa pas pour autant comme le démontrent les nombreux soulèvements qui se sont succédés par la suite.

 

 


 

Hymne National Dideba  (1918-1921 puis 1991-2004 )en Géorgien , Phonétique et Traduction française

 

Thumbnail

Didèba   

Dideba Hymne National Géorgien 1918

Paroles et musique : Kotè Potskhverachvili 

Phonétique et Traduction

დამოუკიდებელი საქართველოს ეროვნული ჰიმნი 
1918-1921 

დიდება ზეცით კურთხეულს ,
დიდება ქვეყნად სამოთხეს ,
ტურფა ივერსა !
დიდება ძმობა-ერთობასა ,
დიდება თავისუფლებას , 
დიდება სამარადისოდ
ქართველ მხნე ერსა !
 
დიდება ჩვენსა სამშობლოს ,
დიდება ჩვენი სიცოცხლის
მიზანს დიადსა  
ვაშა ტრფობასა სიყვარულს ,
ვაშა შვებასა-სიხარულს ,
სალამი ჭეშმარიტების
შუქ-განთიადსა !

 

 

Phonétique et Traduction

 

DIDEBA

 Dideba zetsiT kourthkheuls

dideba qvekhnad samoTkhes

tourpa iversa

 dideba dzmoba ertobasa

dideba Tavisuplebas

dideba samaradisod

qartvel ersa !

 *******************

dideba tchvensa samchoblos

dideba tchveni sitsotskhlis

misans diadsa !

 vacha trpobasa sikhvarouls

vacha chvebasa sikharouls

salami tchechmaritebis

chuq ganTiadsa !

 

DIDEBA (Gloire) Hymne de la Géorgie indépendante (1918-1921)

 Gloire à toi, bénie des cieux

Gloire à toi, paradis terrestre

Douce Iveria !

Gloire à la fraternité et à l'unité

Gloire à la liberté

Gloire pour l'éternité

Au fier peuple géorgien !

   ******************

Gloire à notre patrie

Gloire au but suprême

de notre vie !

 Vive  l'amour

Vive la vie et la joie

saluons  l'aurore

éclatant de vérité !

 

 

Interview de  Elisse Pataridze par Karlo Inasaridze (Radio Liberty)à propos de l'Insurrection  d'août 1924

 

Thumbnail

Interview d'elisse Pataridze à propos de l'insurrection d'Août 1924;ელისე პატარიძის ინტერვიეწ რადიო თავისუფლების ტალღებზე 3 09 1965 მიუნხენში

ელისე პატარიის გრამჩანაწერი 1924 წლის აგვისტოს აჯანყების შესახებ


1975 10 თებერვალს, პატივცემულო მსმენელებო, პარიზსი, როგორც გაცნობეთ, მძიმე ავადმყოფოფის შემდეგ, გარდაიცვალა ცნობილი ქართული პოლიტიკური და საზოგადო მოღვაწე, საქართველოს ეროვნული დემოკრატიული პარტიის საზღვარგარეთელი ბიუროს თავმჯდომარე : ელისე პატარიძე

დიდია ელისე პატარიძის დამსახურება ჩვენი ერის თავისუფლებისათვის ბრძოლის საქმეში. ის იყო არა მარტო დიდი პატრიოტი და საქართველოს თავისუფლებისათვის შეუდრეკელი მებრძოლე, არამედ ამავე დროს, კალამსწრელი ჟურნალისტი რომლის უამრავი სტატიები დაბეჭდილია ქართულ პრესაში, განსაკუთვრებით კი, საქართველოს ეროვნული დემოკრატიული პარტიის საზღვარგარეთელი ბიუროს ორგანო « ივერიაში ».

ქართულ რადიორედაქციასაც გააჩნია ელისე პატარიძის გრამჩანაწერი 1924 წლის აგვისოს აჯანყების შესახებ და ეს გვსურს გაგაცნოთ დღეს, პატივცემულო მსმენელებო.
=================================================================
« 1924 წლის აგვისოს 28 ს ქართველი ერი, წინასწარ თავგანწირული სულისკვეთებით, აღზდგა რომ გაეკეთა 1921 წელს ერთხელ კიდევ მის სამშობლო საქართველოსთვის მასიურ ხელმოჭრისა გაბატონებულმა საბთოთა ხელისუფლებამ თავისუფლების მოყვარული ერთ დამოუკიდებელი ცხოვრების უწმიდესი უფლება-სუვერენობა ერთხელ კიდევ მოვტტაცა და ეროვნული ყოველივე მეობის ნასახი ასყარა.
დაგვინგრია ეროვნული მორალულ, სულიერი სარწმუნოებრივი ისტორიული საფუძვლები, დაამყარა მთლიანი ტერორისტული რეჟიმი, დაატუსაღა რამოდენიმე ათასი პოლიტიკური და მებრძოლი ქარტველი , ბერს ციმბირსაკენ უკრა თავი, ბევრი სიცოცხლეს გამოესალმა.
მტრის მიზანი გარკვეული იყო : ცოცხალი და აქტიური მებრძოლი ძალების წინასწარი განადგურება და მოსალოდნელი ეროვნული განთავისუფლებელ ბრზოლის თავიდან ასაცილებლად, ქართველი ხალხის სულიერი და სიმდიდრიული განიარაღება. კომუნისტურ რუსეთის მეთაურობამ ერთი ხელის დაკვრით მოინდომა გაეკეთებინა ის რაც რომანოვების იმპერატორებმა 117 წლის განმავლობაში ვერ შესძლეს. საბჭოთა ხელისუფლების რაზმები იწვევდნენ მათ მიერ წინასწარ გამაგრებულ ბრძოლის ველზე საქართველოს სხვა და სხვა პროვინციებში, მათი ცალ ცალკე განადგურების მიზნით. საქართველოს თითეულ პროვინციაში , ბევრი დაჭრილი ჩვენი შეურიგებელი მამულიშვილის რომელიც მებრძოლ ძალებს მისწრევდნენ ირგლივ.
კახეთ ხევსურეთში ქაიხოსლო ჩოლოყაშვილი, ბარში, მიხეილ ლაშქარაშვილი, გურიაში, ბუბა შარია და კაკი ჩაიშვილი, სვანეთში ბიძინა Pირელი, იმერეთში იშხნელი, აფხაზეთში მიხეილ ჟვანია.
მათი არსებორა კარგად იცოდა ხელისუფლებამ რომელიც ცალცალკე იწვევდა მათ უსწორო ბრძოლაში მათი განადგურებისა და სხვერპლის ატვირთების მიზნით.
პირველად აჯანყდა თავისუფალი სვანეთი, მას მიყვა ფშავ ხევსურეთში ქაიხოსლო ჩოლოყაშვილის მეთაურობით, რამოდენიმე თვის შემდეგ , ზემო იმერეთი და გურია.
მიუხედავად სასტიკი და თავგანწირულ ბრძოლისა, საოკუპაციო ჯარებმა ისინი დაამარცხა. Iმავე ხანებში, საქართველოს დედაქალაქში თბილისში და პროვინციების ქალაქებში, სპონტანიურად ხშირად მოფიქრებულ დაგეგმილ მშვიდობიანი ხასიათის გამოსვლებს და დემონსტრაციებს ჰქონდა ადგილი, განსაკუთრებით, 26 მაისი და საქართველოს დაპყრობის თებერვლის დღეს.
ეს მშვიდობიანი გამოსვლები უამრავ ძალთა დატუსაღებითა და ხშირად ხელთაკვლით თავდებოდა.

მიუხედავად საოკუკოპაციო ჯარების თარეში და ხელისუფლების დრაკონიული ზომებისა, ქართველი ხალხი იმ დიდი ამბისათვის ემზადებოდა რომელიც საქართველოს ისტორიაში 1924 წლის აგვისოს აჯანყებით არის ცნობილი.

1922 წელს, ესე იგი საქართველოს დაპყრობის ერთი წლის შემდეგ, ქართულ პარტიების წარმომადგენლობასთან თანასწორი და პარიტეტულ პრინციპის ნიადაგზე საქართველოს დამოუკიდებლობის კომიტეტი შეიქმნა რომელიც ჩვენი ეროვნული ბრძოლის ისტორიაში « დამკომი » ს სახელწოდებითა ჰქონდა ჩაწერილი.
მისი მიზანი : დაესეს ძალის მიერ დაპყრობილი ერის და საქართველოს თავისუფლება დამოუკიდებლობის აღდგენა იყო.

« დამკომი » შეუდგა ქართველი ერის პოლიტიკურ და მებრძოლი ძალების დარაჯვას და შეიარაღებას. დააბა ურთიერთობა ჩვენს ბედში მყოფ კავკასიურ მეზობლების პოლიტიკურ წრეებთან რათა მთლიანი კავკასიური ძალებით გარდამჭრელი ბრძოლა მიეცა კავკასიაში ხელახლა შემოჭრილ ამხანად საბჭოთა რუსეთის სამხედრო ძალების წინააღმდეგ.

საქართველოში ჯერ კიდევ არსებობდა საბწოთა ჯარის წმინდა ქართული ნაწილები, ქართველი გენერლების მეთაურობით.
დამკომთან პარალელურად შეიქმნა სამხედრო ცენტრი კონსტანტინე აფხაზის მეთაურობით, რომელშიაც რამდენიმე ქართველი გენერალი და უფროსი ოფიცერი შედიოდა.

არ უნდა დაივიწყოს რომ საერთო აჯანყებისათვის კონსპირატივე მუშაობა და სამზადისტი, საოკუპაციო ჯარები ქვეყანაში მიმდინარეობდა.
ისტორიაში გაუგონარი და უნირაი ჯაშუშისტური სისტემის წყალობით ჩავარდა შამერ კომიტეტი რომლის მეთაური მარშალ კოტე აფხაზი , გენერალი მუსხელიშვილი, გენერალი ანდრონიკაშვილი, კოლონელი ხიმშიაშვილი, კოლონელი ელიზბარ გრიშაშვილი და სხვანი შეტყობილნი და დახვრეტილ იქმნა.

ამავე დროს ცეკას მთავარ VVVVV ევროპიდან დამკომისათვის გამგზავნილი ბარათი რომელიც გაზეთ « კომუნისტის » ფურცლებზე იყო გამოქვეყნებული.
ამ გარემოებამ წაშადა საქართველოში სხვა კავკასიურ ერებთან კავშირი და

საქართველო თან უკვე ბრძოლაში ჩაბმული, განცალკებული დარჩა ძლიერი მტრის წინაშე.
მიუხედავად ამ ჯოჯოხეტული მდგომარეობისა, დამკომი და შეფიცულნი მაინც განაგრძნობდნდენ აჯანყებისათვის მზადებას.
აჯანყება 1924 ბი წლის მაისში უნდა მომხდარიყო, მაგრამ საუბედუროდ « ჩეკამ » დამკომის ყველაზედ აქტიურ ორ წევრს ატუსაღებს : გოგია ფაღავას და გიორგი წანამძღვისი. მაისის და ივნისის თვეებში, ჩეკას ხელში იგდებს, აჯანყებისათვის საგანგებოდ ჩამოსულ ნოე ხომერიკს, ბენია ჩხიკიშვილს და ვალიკო ჟუღელს.
აგვისოს სხვა რიცხვებში, გაზეთ « კომუნისტის » ფურცლებზე, საქართველოს მარიონეტული მთავრობა აქვეყნებს ცეკის თავდაცვის საბჭოთა>>>? ვალიკო ჟუღელის წერილს რომელშიც წეერია რომ აჯანყება გაცემულია და მოუწოდებს მათთვის მოხსნას.

აი ამ დიდი ისტორიულ მომენტის წინაშე დადგა აგვისოს აჯანყების სინდისი და პასუხისმგებლობა. მაგრამ აჯანყების შეჩერება არავითარ ძალას აღარ შეუძლია. მთელ საქართველოში სულ ბოლო დროს ხალხი ღელავს, თოფითა დგას…უნდუა გავარდეს…აჯანყება უნდა მოხდეს…….…უკანადასახევი გზები უკვე გადაჭრილია.
აჯანყებამ იფეთქა დამკომის მიერ დანიშნულ დღეს 28 ავისოს.

ცდება ის ვინც ფიქრობს რომ აჯანყებული ქართული სულის შეჩერება და აჯანყების მოხსნა შესაძლებელი იყო იმ ანგარიშით რომ სხვერპლი არ გაგვეღო უშედეგოდ. ამ ზომამდე მისული აჯანყების მოხსნა გაცილებით უფრო მეტ სხვერპლს შეიწირავდა და ნაკლებად საპატიოდ დარჩებოდა.

აჯანყება საბჭოთა რუსეთის საოკუპაციო ჯარებმა სისხლში ჩაახჩვეს, ათასობით მუშა, გლეხი, ინტელიგენტი დახვრიტეს, ათასობით ციმბირში გადაასახლეს და ციხეებში გამოაცილეს, მაგრამ ქართველი მებრძოლი სული ვერ დაიმორჩილეს და ვერ გატეხეს !
ბრძოლა კართველ ხალხს ამათი სახით არ შეუჩერებია. ბრძოლა გრძელდება
« დიდება » (ჰიმნი)
==================================================================
თქვენ გადმოგეცით1975 წლის 10 თებერვალს პარიზში გარდაცვლილი ელისე პატარიძის გრამჩანაწერი რომელიც შეეხო 1924 წლის ავისოს აჯანყების ამბებს.
ელისე პატარიძის ეგ სტატია ჩავიწერეთ მაგნეტოფონის ფირზე 1965 წლის 3 სეპტემბრეს როცა ის იყო რადიო თავისუფლების ქართულ რედაქციის სტუმარი.
 

 


Quelques Vidéos sur l'Insurrection

saqarTvelos ajanyeba      http://www.youtube.com/watch?v=k_81BzhM3xw
 1922 sakartvelos adjanyeba, part 1

 

saqarTvelos ajanyeba       http://www.youtube.com/watch?v=k_81BzhM3xw
 1922 sakartvelo, adjanyeba, part 2

 

saqarTvelos ajanyeba  3°     http://www.youtube.com/watch?v=qAIdaoiXnwM
 1922 sakartvelo, adjanyeba, part 3
 
 
 1922 sakartvelo, adjanyeba, part 4

 


 

C'est le 19 novembre 2005 qu'a été transférée à Tbilissi la dépouille mortelle du Prince Kakoutsa Tcholokhachvili

voir également les vidéos de l'événement

 

LEUVILLE CEREMONIE DU 19 11 2005

 

EGLISE SAINTE NINO 19 11 2005

 

TBILISSI 20 & 21 11 2005

 

PONT SYMBOLIQUE AVEC MTA TSMINDA

 


Discours prononcé  par Othar Pataridze le 21 novembre 2005 au Panthéon de Mtatsminda, daprès la mise en terre de la dépouille mortelle du prince Kakoutsa Tcholokhachvili

 

 

ართველებო, ძვირფასნო თანამემამულენო ! მოგესალმებით საფრანგეთში მყოფ ქართველების სახელით.
 

დიახ , ქაქუცა ჩოლოყაშვილის ნეშტი უბრუნდება მის მშობლიურ მიწას !
ნათქვამია რომ უაზროა ნეშტის “შეწუხება”... ზოგიერთი ფიქრობს „ იქნებ ჯობდა იგი ლევილში “დარჩენილიყო...
ღმერთია მოწყალე ...… დღეს, საქართველო პასუხიმსგებლობას იღებს ისტორიის და თავისუფალ ერების წინაშე !
 

დღეს საქართველოს გადაეცა ეს მაღალი დანიშნულება და საღმრთო ვალი. !
დაე ! ქაქუცა გახდეს სამუდამოდ ჩვენი ერთობის კედელკირი და სიმბოლო !
უკვე 75 წელიწადია რაც შორეულ საფრანგეთის გლოვის ზარით, ჩვენი დიდი ეროვნული გმირი სამარეს მიებარა.
 

ქაქუცა ჩოლოყაშვილი იყო გულკეთილი, მამაცი და უკომპრომისო ადამიანი
მას, მთელი მისი სიცოცხლის განმავლობაში არასდროს არ დაუკარგავს იმედი .
და აი კიდევ სამების მშვენიერი მაგალითი და სიმბოლო :
· პირველად, 1930 წელს ქაქუცას სხეული მიებარა პარიზის გარე უბან Saint Ouen  ის სასაფლაოს
· შემდეგ, ქაქუცას ნეშტი გადმოასვენეს ლევილის სასაფლაოსკენ, ცხონებულ ლევან ზურაბიშვილის ინიციატივით
· ახლა კი მთა წმინდა გახდება მისი მესამე და სამუდამო სამარე
აი სამება !
 
მისი ძვლებიც კი ფიქრობდნენ საქართველოზე !
 აქ მისი საყვარელი ხმალი და ხანჯალი ელოდება და თბილისის მიწაში მისი ყოფილი შეფიცული მეგობარი ალექსანდრე სულხანიშვილი ღიმილით მოუთმენლად უცდის.
დღეს, ქაქუცა მის თავისუფალ და დამოუკიდებელ საქართველოში დაბრუნებით, მთელ აქაურ ახალგაზრდებს და მათ მშობლებს ესალმება, / ჩვენს მებრძოლ წინაპრებსაც, რომლებმაც, ამდენი სხვერპლის გაღების და დაუღალავ ლაშქრობის შემდეგ, თავიანთი სიცოცხლე შესწირეს სამშობლოს განთავისუფლებისთვისა და აღორძინებისათვის !
საუკუნოდ იყოს ხსენება მათი !
 

დიახ, ამ ისტორიულ მოვლენას და საზეიმო დღეს აღნიშნავს მთელი საქართველო,                                მისი ღირსებით, რწმენით და სულისკვეთებით !
ქაქუცა არც ერთ პოლიტიკურ პარტიას არ ეკუთვნოდა მაგრამ, თავისი განწყობილებითა და მიდრეკილებით, თავს ეროვნულ დემოკრატად თვლიდა.
მასში ყველაფერი ბუნებრივი და სტიქიური იყო და იგი შინაგანი ძალით გაიზარდა.
ქაქუცა შობილი იყო მის მაღალ დანიშნულებისათვის რომელმაც  ყველა ერის მოყვარე ველზე გაიყვანა!
ქაქუცას ესმოდა და ესმოდა ხალხ ბორკილი ხმა მტრევისა... როდესაც სიმართლის ხმა ქვეყნადა ჰქუხდა...
 

ქაქუცა გახდა იმედი ტანჯულებისა, იშვა გმირი, ! სწორედ ის გმირი რომელიც საქართველოს ესაჭიროებოდა !
მე ღრმად ვარ დარწმუნებული რომ მისი საზღვარგარეთ დამარხული შეფიცულები არა მარტო აპატიებენ მის სამშობლოში დაბრუნებას, არამედ დღეს ისინი ბედნიერები არიან !
მარად იყოს ამ შეფიცულების ხსოვნა !
 

1. გენერალი სპირიდონ ჭავჭავაძე
2. ელიზბარ ვაჩნაძე
3. რაფიელ ერისთავი
4. ალექსანდრე სულხანიშვილი ( შუშუ )
5. სერგო მაისურაძე
6. ალექსანდრე ბადურაშვილი ( ბადური )
7. ილია ქარუმიძე
8. ალექსანდრე ცხელაძე
9. გოლა პავლიაშვილი
10. მერაბ ჯორჯაძე
11. შალვა ნებერიძე
12. ლელო ჩიქოვანი
13. მიშა ლაშქარაშვილი
14. დავით რევაზიშვილი
15. გაბო ბერბიჭაშვილი
16. ვასო მარჯანიშვილი
17. ალექსი ფეიქრიშვილი
18. სიკო ალიმბარაშვილი
19. შალვა ჯავრიშვილი
20. ლევან ჯავრიშვილი
21. შალვა ამირეჯიბი
22. ელიზბარ მაყაშვილი
23. ჯონჯი დადიანი
24. სარდიონ კუჭავა
25. თომა ბექაური
26. ალექსანდრე კარგარეთელი ( საშიკო )

  
24 წლის აგვისტოს აჯანყების შესახებ ბევრი რამ დაწერილა და ეჭვი არ მეპარება რომ ყველა ქართველის გულში ეს გმირული ფურცლები ღრმად არის ჩანერგილი.
 
მაგრამ მაინც ერთად მოკლედ გავიხსენოთ ამ აგვისტოს ამბოხების ერთ ერთ მომენტი. ერთად გავიხსენოთ სამშობლოში ალბად დავიწყებული სიმღერა რომელიც ჩვენმა მებრძოლმა წინაპრებმა დაგვიტოვეს ანდერძად შორეულ საფრანგეთში.
აი მეტეხის ციხის სიმღერის სიტყვები (1924 აგვისტოს აჯაყების დროს პატიმრებისაგან შექმნილი) როდესაც თავიანთი მეგობრები დასახვრეტად მიყავდათ, ამ სიმღერით აცილებდნედ რომ მამაცობა გამოეჩინათ მათ .
 
 
ჩვენ უბრძოლველად სამშობლოს
არვის მივცემთ გულსაკლავად,
თუმც მთელი ქვეყნიერება,
გადვეგცეს შავ ბნელ საფლავად !
 
თეთრი გიორგი ქართველებს,
მიუძღვნის აბჯარ-ჟრიალით,
ჩვენც შეუერთდეთ მამაცებს,
სამფერის დროშის ფრიალით,
ერთად წავიდეთ ბრძოლაში,
ჩავლეწოთ ციხის კარები,
საქართველოდან ავგავოთ,
ცივ ჩრდილოეთის ჯარები !
 

ქართველებო ! ქაქუცა არის საქართველოს სიამაყე მის ხსოვნას არ უნდა ვუღალატოთ !
 
სიტყვა მივცეთ დიდ ქაქუცას, რომელიც ალბათ ამ დროს მაღლიდან გვიცქერის, რომ არასდროს დაგვავიწყდება, თუმცა ერთ დროს დავიწყებული შემდეგი თვისებები :
ერთმანეთის პატივისცემა
ჭირში და ლხინში ერთმანეთის გატანა
და რაც მთავარია
·სხვისი აზრის ანგარიშის გაწევა
და ბოლოს შემწყნარებლობა !
 

ახლა ჩემგან ერთი შეკითხვა, სურვილი და წინადადება :
 

1924 აგვისტოს აჯანყების მონაწილეებმა და მათ შორის 7000 სხვერპლმა არ დაიმსახურეს თავიანთი ძეგლი მეტეხთან ახლოს ?
·სასურველი იქნებოდა ამ აუცილებელი პროექტის განხორციელება.
·მივუძღვნათ დახოცილ გმირებს ეს ძეგლი რომელიც        საქარტველოს ხელისუფლების მოვალეობაა.
დაეწეროს ამ ძეგლზე მათი გვარები და სახელები რომ საქართველოს არასდროს არ დაავიწყდეს ეს მეტად მტკივნეული პერიოდი მის ისტორიისა !
 


დიდება სამარადისოდ ქართველ ერს ! გაუმარჯოს სრულ დამოუკიდელ და თავისუფალ საქართველოს   

                                            თბილისი 21 ნოემბერი 2005

 

 

 

traduction dicours othar Pataridze

 

 

Géorgiens, chers compatriotes ! je vous salue au nom des géorgiens de France

 

Oui  la dépouille de kakutsta Tcholokhachvili est rendue à sa terre natale !

Il est dit qu’il est insensé d’importuner des restes… certains pensent «  peut_être eut-il été préférable de le laisser à Leuville »…

Dieu est miséricordieux….. aujourd’hui, la Géorgie prend une haute responsabilité devant l’Histoire et le concert des nations libres !

C’est aujourd’hui que la Géorgie a hérité de cette haute destinée et de cette responsabilité suprême !

puisse  Kakutsa devenir à tout jamais le symbole indestructible de notre unité !

Cela fait déjà 75 ans que le glas lointain de la France a accompagné notre grand héros national vers sa dernière demeure  

Kakutsa Tcholokhachvili était bon, courageux et homme sans compromis. Qui tout au long de sa vie, n’avait jamais perdu espoir.

D’abord, en 1930, le corps de Kakutsa a été confié au cimetierre de St Ouen

Ensuite, la dépouille de Kakutsa a été transférée à Leuville à l’innitiative de regretté Levan Zourabichvili

et maintenant, Mta Tsminda deviendra sa troisième et ultime demeure

 

Même ses os pensaient à la Géorgie !

 

 

Ici, son cher Sabre et son xanjali l’attendent déjà et à Tbilissi ainsi que son ami et conjuré Alexandre soulkhaniSvili .

 

Aujourd’hui, Kakutsa, par son retour dans sa Géorgie libre et indépendante, salue toute la jeunesse et ses parents, ainsi que leurs ancêtres qui après de luttes infatigables, et aux prix de leurs vies, ont permis à ce pays de recouvrer sa liberté !

Que leur mémoire soit éternelle !

 Oui, aujourd’hui, toute la Géorgie célèbre dans la joie cet événement historique, avec toute sa dignité et sa ferveur !

 Kakutsa n’appartenait à aucun parti politique, mais par ses orientations ert ses aspirations, il se comptait parmi les nationaux démocrates 

 Chez lui, tout était instinctif et naturel, et il s’est élevé avec sa force intérieure.

  Kakutsa était né pour accomplir la haute destinée qui a su rassembler les gens épris de liberté sous la bannière tricolore et a emmené  ses conjurés au champs du feu !

Kakutsa entendait les lamentations du peuple enchaîné, et les rumeurs de l’ennemi… justement au moment où la voix de la révolte grondait à travers le pays…

alors kakutsa devint l’espoir de ceux qui souffraient dans le silence, alors naquît précisément le héros dont la Géorgie avait un besoin urgent !

Je suis intimement convaincu que ses conjurés enterrés loin de la Géorgie lui ont non seulement pardonné de les avoir abandonné pour regagner sa patrie, mais en  plus… Ils sont aujourd’hui comblés… !

 Que le souvenir des Conjurés soit éternel !

 

1.     Général Spiridon Tchavtchavadzee

2.     Eizbar Vatchnadze

3.     Rapiel Eristavi

4.     Alexandre Sulkhanichvili ( Chouchou )

5.     Sergo Maïsuradze

6.     AleXandre Badurachvili ( Badouri )

7.     Ilia Karoumidze

8.     Alexandre Tskheladzee

9.     Gola Pavliachvili

10. Merab Djordjadze

11. Chalva  Neberidze

12. Lelo Tchikovani

13. Micha  LaChkarachvili

14. Davit Revazichvili

15. Gabo Berbitchachvili

16. Vaso Mardjanichvili

17. Alexis Peikrichvili

18. Siko Alimbarachvili

19. Chalva Djavrichvili

20. Levan Djavrichvili

21. Chalva Amiredjibi

22. Elizbar Makhachvili

23.Djondji Dadiani

24. Sardion Kutchava

25. Toma BeKaouri

26.   Alexandre KargareTeli (Sachiko)

 Il a beaucoup été écrit au sujet de l’insurrection d’août 1924, et je suis persuadé que ces glorieuses pages d’histoire sont profondément ancrées dans le cœur de chaque Géorgien.

 Mais, souvenons nous ensemble d’un des épisodes de cette  insurrection, remémorons nous ensemble d’un chant qui a certainement été oublié en Géorgie, et que nous ont enseigné nos parents qui ont continué à lutter en France au sein de l’émigration ;

Voici le chant de la prison de Metekhi ( composé sur place par les insurgés de l’insurrection d’août 1924) C’est avec ce chant qu’ils accompagnaient leurs compagnons que le sort avait désigné pour être exécutés,afin de leur donner du courage.

Nous n’abandonnerons jamais  notre patrie sans lutter

aux mains de ceux qui pourraient l’anéantir

Même si la terre entière se retourne contre nous afin

de nous creuser notre tombe obscure

Saint Georges vous appelle au combat
Unissons nous aux courageux guerriers
Sous la bannière tricolore
Partons ensemble au combat
Enfonçons les portes de la prison

Chassons définitivement de Géorgie

Les armées du froid nord  !

 Géorgiens ! kakutsa est la fierté de la Géorgie, ne trahissons pas son souvenir !

 Donnons notre parole au grand Kakutsa qui nous regarde certainement d’en haut, que nous n’oublierons jamais ces qualité, quelque peu oubliées par le passé :

le respect mutuel

Supportons nous l’un l’autre, quelles que soient les circonstances

 et enfin  et ceci est primordial Tenons compte de l’avis d’autrui

Place à  la TOLERANCE


Je pose maintenant une question, et  j’émets un souhait et une proposition

 Les 7000 victimes de l’insurrection d’août 1924 n’ont-elles pas mérité leur mémorial, près de la prison de metexi ?

Il serait souhaitable de réaliser ce projet le plus rapidement possible

Offrons à ces héros sacrifiés ce mémorial qui est du ressort et de la responsabilité du gouvernement Géorgien

Que figurent sur ce mémorial leurs noms et prénoms afin que la Géorgie n’oublie jamais cette période douloureuse de son histoire !

  

Gloire éternelle à la nation géorgienne ! vive la Géorgie entièrement libre et indépendante

                  Othar Pataridze                                            Tbilissi le 21 novembre 2005

oTar patariZe            Tbilisi 21 noemberi 2005

 

 

kakucas _kalistrate beriZe

 

 

Retour début